Truly Home...

Mula ng mag clp nung March di na ko naka attend, kasi para sakin maxado na complicated pag umattend pa ko dun, kaya kahit sobrang gusto ko tlga umattend or naiiyak ako everytime na maririnig ko ung usual na kinakanta namin sa clp di pa rin ako naattend. Pero tlgang sobrang great full and thank full tlga ako sa sfc family. Whenever i'm doing service through sfc feeling ko tlga sobrang blessed ako and sobrang close ko kay god same feeling pag kausap ko kuya ko. Buti nalang i have this true friend na nakakaintindi sakin bakit ako ganito now. Na dati sobrang active and all of a sudden ganito na. Honestly alam naman tlga naman nila ang reasons ko, kaya siguro di nila ako pinipilit. Nung mga panahon na feeling ko i'm so alone nanjan c JD na di nasasawa makinig sa mga problema ko at katangahan na din at the same time. Kahit nasa cafeteria at bus. Basta lahat ng bagay na iniiyakan ko alam nya. Mula sa misundertanding namin ni lorie at sa mga katangahan ko. Kaya i'm so blessed na makilala ko si JD. Si JD na kahit alam na umiiyak ka at galit ka sa mundo, sasabihin pa rin sayo na mali yan cnasabi mo at di dapat ganun. I remember pa nga one scenario xempre sobrang galit with this guy. sabi ko Bakit kaya nagiging masaya pa xa after ng lahat ng ginawa nya sakin, sabi ko wala xa karapatan maging masaya with matching iyak pa un at galit ha. At etong si dhen_7@yahoo.com, sabi sakin Kahit ano pa man ang ginawa nya sayo wala ka parin karapatan sabihin kung karapat dapat ba xang maging masaya or hindi. Since that day lalo ko napatunayan kung gano kabuti tao yan c jd kahit minsan eh feeling ko deadma ako sa kanya.

Un ung kwento ko nung mga panahon na nawawala ako sa clp, Happy ako everytime na sinasabi ni jd na marami daw ang hahanap sakin sa clp, or everytime na chat ako ng ka sfc ko and asking me na pumunta naman ako sa sfc. Pero kahit na anung convince nila di tlga ako napunta ang reason iba na sa dati, ngayon siguro nsanay na nlang ako di nagpapakita sa clp. Pero somehow gusto ko pa din pumunta, kaya nga nung cnabi ni lorie mag sponsor ako sa food since xa ang head ng food com sabi sa talk 4 ako pag iisponsor, at sabi ko kami ni jd kahit di paman lang alam ni JD na sponsor pala xa nun (ahahha nag decision na ko para kay JD). Ung nga cnabi ko na kay JD. Siguro mga talk 1 palang nun na sabi ko sa sarili sa talk 4 pupunta ko sa CLP. Pero as times goes by parang ayoko na din. Sabi ko bigay ko nalang kay lorie.

Eto na nga talk 4 na. Nag text si lorie... Ok lang ba puto na lang ung sa food mamaya. Patay naisip ko ay oo nga pala maya na un. Eh wala ako pera buti nalang may pera ako kay lorie kaya ayun nalang kwuits na kami. At tsaka tinext ko xa gusto mo ba punta kami jan ni JD para tulungan ka namin at ang napahabang reply ni lorie kayo bahala ba or kayo (basta ganun nakalimutan ko na eh.) Kaya ayun tinawagan ko si JD, nung una nag aalangan pa ko dahil naisip ko baka sabay sila ni LHEN kaya baka di xa pumayag, kasi lagi sila sabay pag may clp. Pero tinawagan ko nga xa at pumayag xa, so naisip ko nalang mag out ng 5 since wala naman ako maxado ginagawa.

At eto na ng 5 na, sabi ko xempre sa utak lang Abat't dipa ko tinetext ni JD, nakalimutan nya ba na sabay ako sa kanya. Kaya ayun tinawagan ko xa ulit kasi mainipin ako. auko maxado nag iintay ehehe isa un sa napadami kong bad traits...

Un nga nga pumunta kami nila lorie at xempre namili pa kami nila lorie sa guada. Sabi nya ni JD . Aba lorie gingawa mo lang ata pasyalang and Guada ah. At ayun na nga namili kami. So lorie nakagulat pa nga ang bigla nalang nagbibigay ng pera sa nakatambay sa palengke. Sabi ko tuloy minsan nga matambay dito at akoy mabigyan mo din ng pera. Actually bayad nya ata un sa bigas ewan ko, basta malaman bayad nya un.
ayun lakad sige lakad ng lakad feeling ko nakakaraning na kami sa quiapo. Hanggang sabi ni JD papunta na ata tayo taguig ah sabay sabi kay lorie. At bakit pati naman dito nakakarating ka?. Pero infairness napakalayo nga nun binilan ni lorie ng puto. Ewan ko nga ba dun at nakakarating dun.

Kaya nga eto na tapos na pamimili, bumalik na kanila lorie, Tanung sila kung punta ako sabi ko hindi. At aun nga naligo pa si lorie habang niluluto ni eloy ung hotdog at tulad ng dati tagal namin naghintay kay lorie, nag jacuzzi pa ata... ehehe at c jd habang kausap ko at cnasabi ko nga na wag nalang ako muna punta clp, kaya napag decisionan namin na sa talk 8 nalang ako punta clp. Pero pag dating ni lorie.Eto na nga...

Ako: di ako punta clp ha..
Lorie: HINDI (all caps tlga un).
Ako: hindi nga ako punta sa talk 8 na lang..
Lorie: HINDI
Ako: jd diba sa talk 8 nalang ako punta?
Lorie: HINDI (Sabay magkakatinginan kami ni JD)
JD: sa talk nalang nga xa punta.
Ako: akala nyo lang un, ngayon na kasi.

habang papunta sa trycicle

Lorie: Pumunta ka na kasi, nalulungkot ako dun at wala ako kausap.
Ako: (tahimik at napaisip)

Sa may trike

Lorie: SAKAY!!! (sakay naman ako parang pinaglitan ng nanay)
JD: (wala nasabi kungdi) Tapang ni bebe ngayon ah. ( at si lorie pangisingisi)
Hay at wala kami nagawa...

At habang nga papunta kami kinakabahan na ko na ewan ko. Nagtatalo ang isip ko kung punta pa ba ako or hindi. Pero xempre aun pumunta pa din ako...

Habang pababa ng trike kinakabahan pa ko kung baba ba ako or what. Un nga pag baba ko c kuya leo ang una ko nakita and he gave me a sweet smile. Kaya naisip ko siguro ok lang. At ayun na. feeling ko masaya sila na nakita ako but some of them parang dismayado na nakita ako ni tignan nga ako parang ayaw eh... heheh pero ok lang...

at un nga guess what... Nung nasa sa loob nako ng church napaiyak ako dahil ang kanya nila for that day ay TRULY HOME at habang kinakanta un napaiyak ako at sinabyan pa ni tolits ng hug sakin parang sobrang bless ako,,, at saya ng pakiramdam... Ayun kinkabahan pa din ako kaya hhumawak ako kay lorena.. Pero the feeling was unexplanable tlga...sarap tlga ng feeling being so close to god. At ayun na nga hinila nako ng nanay ko at inagaw na naman ang moment ko ahaha(Peace ate sheila, loveyou and thanks dahil dika nasasawa sa kamalditahan ko). At xempre nayaya nako sa HH na hindi naman pwedeng di ako pumunta...

Pero kahit kinabahan ako at napakatagal bago ako nakapunta...Saya padin tlga ng feeling na youre with your GOD, at kasama pa ung mga taong nagmamahal sayo kahit di mo pinapakita na mahalaga sila sayo. And of course with JD,LORIE at DUGAL...salamat
sa lahat ng naging msaya ng makita ako at sa mga nadismaya... ok lang un masaya naman ako eh...



wala c jd at mark eh... JD took the picture at c mark, aun late na naman...

TRULY HOME

You have called me by name and I followed You
My heart is in flame for I know I'm one of the few
Though unworthy I am
You gave me the chance
to be the best I can
For I was away and I was astray
but here I am standing before You

CHORUS:
I am home (back into your arms)
I am home (in the warmth of your love)
I lose my hold and You reach my hand
You held me up
I'm truly home