Anu anu nga ba ang mga bagay na in na in kung mayo, xempre bukod sa swimsuit, beach at kung anu anu pang activities under the sun eh ang fiesta diko din alam bakit tuwing mayo eh sunud sunud ang fiesta sa bawat baranggay lalo lalo na sa mga probinsya. At marami pang magkakasabay na ng fiesta ha ilan nga sa alam ko na maraming kasabay eh ang may 15 (san isidro ba?), june 13 (san antonio) at may 8 (san miguel arkanghel). At xempre pag fiesta anu bang kasunud natural ang Santacruzan/Flores de Mayo/ Sagala.
...dati rati naman eh wala lang sakin ang sagala..dahil unang una di ko naman nasanasan maging reyna sa mga sa sagala kahit nga taga dala ng arko eh diko naranasan.
Eh bakit ngayon taon eh sobrang naging busy busyhan kami sa sagala bakit kamo. Eh kasali ba naman ang ate jaymie ko (ate ko meaning matanda sakin at malamang may asawa na).
...Nung una namin malaman na kasali xa di naman maiwasan tumawa nila mommu bakit kamo, kasi di namin maiwasan isipin na bakit hindi c jod or Em nalang ang kinuha at ung mommy pa nila ang kinuha (iba tlga ang karisma ni souza este baldo na pala). Ayun nga since wala naman kami magagawa at minsan lang naman dumating sa buhay natin ang mainvite sa santa cruzan eh xempre mas maganda kung bigay mo na nag todo.
...Kaya aun bukod sa pag hahanap ng gown sa laguna. Eh sobrang busy busyng kami lahat to think na si ate lang naman ang kasama sa santa cruzan diba...
...Xempre sosyal ang lola mo at may mga pa na sobrang busy busy sa kanya.
Naisip ko nga sana pala ng gown nalang din ako, dahil lahat naman ng nilakad ni ate eh nilakad ko din...At isang pang nakakabad trip isipin mong nag lakad kami ng 3pm eh di natural napaka init pa nun diba kayo aun ang mukha parang kinula sa initan..Haist di na nga maputi lalo pa umitim :(
Bawat isa sa min ang may kanya kanya position sa sagala ni ate...
Ako - photographer (naks naman parang totoo)
Anne - Make up artist and hair stylist
Kuya Karlo - Videographer / Proud husband
Em - Assistane videographer / proud daughter
Kj - Tagapag pasaya at naga gulo, asst videographer / Proud son
Mommy - Proud mommy / cooler
Jod - proud daughter
jerico - Escort
nazy - Taga gulo din
...akalain mo diba si ate lang ang kasali pero lahat yan kasama sa pag lalakad..
hehehe.. anyway saya naman ganda tlga ng ate ko.
In na In kung mayo
kasalan, sakalan
After ng matagal na preparation sa wakas na natapos na ang kasal ni lulu (karen) at ni billy. Paxenxa na kasi maxado ako attached sa kasalan na to, mas excited pa nga ako kay lulu sa kasalan na eto eh...Hehe....
...cguro mga late january or early feb sinabi sakin ni lulu na kakasal na xa..Xempre ang unang tanung ko bakit buntis ka (paxenxa na, masisi mo ba ko kung un agad ang tanung ko kasi sa panahon ngayon parang bihira na naman ang nagpapakasal ng walang laman ang tyan, sorry for bad judgement). Xempr eang sagot sakin ni lulu..Ikaw monhel sama mo buti pa si eline di nya naisip na buntis ako kasi sa May pa daw ang kasal ko, Mantalong kayo ni sveth un agad ang naisip.
...one time nag set kami na magkita kita kanila eline, para nga iayos ang kasal a t pag usapan, siguro mga march un...Akalain mo ba naman wala pa din naayos etong si lulu kahit isa. Basta ang alam nya lang eh pale yellow at anu nga bang blue un...Pxenxa na kalalimutan ko na kasi kung anu shade ng blue ung combi nya...
Kaya ayun nagkikita nga kami kanila eline at dun palang pare pareho ng ka idea kung anu nga ba ang maganda sa kasal, at napagdesisyunan na pumunta sa wedding expo sa picc...
...marami nga kami nakita sa wedding expo, kaya aun dun palang nag umpisa ang lahat ng pag aayos...
...nagsimula sa pagpunta sa divisoria at pagbili ng tela na napili sa secondary sponsor at sumunud na ang iba pa.
...isip ng klaseng wedding invitation, atetong si lulu eh ang napusuan na wedding invitation eh parang passport, at ako ang pinapagawa ( What ako anu naman alam ko dun). Pero xempre dahil maxado marami pa isipin pag ako ang gumawa naisipan nalang pumunta ng recto at kumuha ng idea sa pag gawa ng invitation. at dun nabuo ang isang passport wedding invitation na xempre di ako ang gumawa...
...at ang last atang nagawa eh ang damit ng bridemaid's. Sino nga ba ang mga bridesmaid's kami lang naman nila eline at tana. Kami na excited ang walang isusuot dahil palpak ang napuntahan ko na mananahi (ok admitted, my fault). Di kasi nasunud ung gusto naman style ng damit. Kaya aun...
Pero anyway kahit di pa xa nasunud di un magiging hindrance para di matuloy ang pinakakahintay na araw ni lulu.
..ok naman ang wedding masaya, kaso nga sa sobrang pag ka excited ko nalate ako sa entourage(huhuhu) kaya aun wala sa pix ng paglalakad ( pexenxa na 2am na nakatulog nung mismong araw na ng kasal eh, Sorry na lulu at billy, bawi nalng ako sa baptism ng anak nyo, sabi nga ni lulu 1 month before nasa inyo na ko ahahah).
..Xa nga pala "From this moment" ang wedding song nila, para sana sa kasal ni Eline pero dahil friend nya si LULU pinaubaya nalang...
nakakatuwa dahil atleast dito nagkasasama ulit kami nila tana, kasi di nyo po natatanung tung c tana eh sobrang busy woman..daig pa trabaho ng presidente at di man lang magpakita samin..hay...
anyway,,,
Congrats, karen and billy... always keep the fire burning, always look back at the time why you end up married to each other.
alumni home coming...
(paxenxa na dito ma rotate ung pix diko sa blogger eh)
After matagal tagal na di nag kita kita atlast natuloy na din ang aming grand alumni, aun nga lang dahil kamiy mga kuripot hindi na kami sumali sa parade ng Malaya Elementary School(MES) dahil akalain mo naman ikaw na nga ang ibibilad nila sa initan sa motorcade ikaw pa magbabayad ng Php1000 eh napakalaking halaga un.
...At dahil nga sa di kami sumama dun, natural may iba kaming lakad at un nga eh ang overnight swimming sa Tierra Villa(tama ba spelling ko).
...habang nasa meeting place palang nga eh nakakatuwa ng makita ang iyong mga kabatch, na halos dekada mo ng di nakikita. Maraming ngbago at maraming din naman hindi. Nakakatuwa lang isipin na dati eh halos puro patpatin pa ang mga itsura eh ngayon malalaman na at matataba este mga sexy na pala (baka kasi may magreact).
...Overall napakasaya naman ng aming grand reunion kahit pa nga mejo madami ang di nakasama at ang iba ay bukayo pa( ung mga taong sabi sasama tapos bigla nalang di dumating). Buti nalang nga at may mga taong nagasikaso ng matyaga para matuloy, kahit pa nga makadisgrasya pa( sana lang sa susunud wala ng disgrasaya), Kampay para kay macy, fhairyl at dais, kung meron man ako di nabanggit na nagasikaso, paxenxa na yan kasing tatlo naningil sakin eh..
...at sa mga gustong sumama na di nakasama, hayaan nyo may mga susunud pa jan...
Thanks god sa isang napakasayang pagsasama sama...
sa uulitin...
reunion...
Dekada na ata ang lumilipas mula ng una akong maka attend ng wedingco's family reunion. At ang natatandaan ko pa nun eh. Sumayaw kami ng barbie girl...Akalain mo barbie girl di napakatagal na nga nun...Bigla ko tuloy naisip i'm getting older and older pero ganun pa din ako.
Last year pa plinano ang reunion na eto, kasi nga dapat nung december to gaganapin kaso naman may unexpected visitors naman tayo na maxado ginambala ang karamihan na pilipino..(expected nga pala unexpected nga lang ung iniwan nyang bakas) un nga ay c ondoy at c pepe...
Sa mga taong di nakakaalam c ondoy nga pla ang bagyong nagbigay ng napakalaking pinsala sa pilipinas lalong lalo na sa luzon bahagi. Dito ko naranasan lumangoy sa dagat ng basura este sa dagat pala ng grasa... Dahil sa uliran empleyado ako pinilit ko tumawid sa rumaragasang grasa sa cainta rizal.
At c pepe naman ay ang ingiterong kamaganak ata ni ondoy at di nagpadaign at naminsala din.
Enough sa mga bwusitang iyon. Last pa nga nung plinano ang reunion kaya alam na tlga namin na may reunion, kaso lang kala namin natuloy sila ng december at di lang kami nakapunta. Hanggang sinabi nga ni mommy na di daw natuloy at ngayon april daw nga...
Dahil nga sa wala naman ako maxado pinagkakaabalahan. Wala ako paki kung anung date man ung matapat as long as na weekend (natural nagttrabaho ako, di naman ako estudyante para magkaroon ng bakasyon).
So un nga yon, Hanggan isang araw na at nabanggit nga sakin ni JD ung swr daw sa tagaytay (retreat ng sfc). Pagsabi palang ni JD cnabi ko na sama ako dun. At un nga ng magkasama sama kami nila cnabi din nila ung sa retreat at cnabi ko nga na sasama.
Dahil sa excited ako pag uwi ko sa rizal cnabi ko na agad kanila mama ung about sa retreat kahit 1 month pa bago ung retreat at dun ko nga napag alaman na same sa date ng family reunion namin :( , Dahil sa di pa naman confimed un sa family reunion patuloy pa din ako naasa na makakasama ako sa SWR.
...hanggang nga sa kailan na i confirmed ung sasama sa swr at kailan na magpalista, but when i was about to text my mom kasi nga tatanungin ko kung tuloy ung reunion, eh nauna na xa nagtext at sakin at sinabi na 23 ng gabi eh dapat umuwi na ko laguna at gray ung damit na ung kailangan namin suotin at un nga napagtanto ko na nga na di na ako makakasama sa SWR.
Family Reunion...
At eto na nga ang pinakakahintay ng wedingco family. Since 8am to 5pm nga ang reunion. Ibig sabihin kailangan gumising ng maaga at mag aayos ng mga dadalin na pagkain (oo wala po kami pa cater, potluck po kami..) Pero ang lagi ko tlga kinaiinisan pag weekend. Lagi nalang ako napakaaga gumising pag walang pasok. OO ngat kailangan ko gumising ng maaga pero ang magising ka ng 6:30 at ang mga gising palang ang seniors ng pamilya eh nakakainis tlga...Kung kailan walang pasok tsaka maaga gumising pag may pasok di magising. Hay... (hay baliktad tlga utak ko).
Si pumunta na kami sa reunion, ayun ok naman natural madami tao, at di namin kilala..hahaha... At xempre and tunay na masaya at excited ay aking mga tita at mommy at mama hehe...Xempre makikita nila ang kanilang mga pinsan na dekaada na ata nila nakikita...Kaya pag punta dun natutural kanya kanya estasyon ang aming mga ninuno :)
...dito ko lang nalaman na ang dami pala nila lolo, 12 silang magkakapatid at silang lahat ay kapiling na n GOD...kakalungkot naman diko man lang nakilala si lolo...hay bagay di lang naman ako kaming lahat na first cousin ata eh di nakita si lolo, eh pano nga naman namin makikita eh 1972 pa ng siyay pumanaw. AT tuwing tinatanung namin sila mommy bakit maagang namatay at malimit nilang sagot at ganun daw tlga pag mababait...Dahil napakabait daw ng akin lolo...
...ung reunion namin ok naman, sayang nga lang at di kami nananalo sa games na pahabaan ba un ng dalang gamit sa katawan. Pano ba naman kami mananalo eh postponed kasi daw eh kumukuha ng gamit sa mga di kasali...Kung tinuloy un tlga naman kami dapat ang panalo( hahaha masama tlga loob eh ). Pano naman diko masasabi na kami dapat panalo eh 7 kami, 4 samin male at xempre naka belt, sneakers...hay enough with that dapat tlga panalo kami...hahaha...
...ok naman tlga ang reunion, dahil kahit pano nalalaman mo buukod pala sa mga kakilala mo eh napadami mo pa pala kamaganak...Na minsan eh kilala mo tlga pero di mo alam na kamaganak mo pala xa.
...dahil nga sa nasayahan ata sila..napag kasunduan na yearly na dw ang reunion...sana nga totoo...
...cge till next reunion ulit...
Truly Home...
Mula ng mag clp nung March di na ko naka attend, kasi para sakin maxado na complicated pag umattend pa ko dun, kaya kahit sobrang gusto ko tlga umattend or naiiyak ako everytime na maririnig ko ung usual na kinakanta namin sa clp di pa rin ako naattend. Pero tlgang sobrang great full and thank full tlga ako sa sfc family. Whenever i'm doing service through sfc feeling ko tlga sobrang blessed ako and sobrang close ko kay god same feeling pag kausap ko kuya ko. Buti nalang i have this true friend na nakakaintindi sakin bakit ako ganito now. Na dati sobrang active and all of a sudden ganito na. Honestly alam naman tlga naman nila ang reasons ko, kaya siguro di nila ako pinipilit. Nung mga panahon na feeling ko i'm so alone nanjan c JD na di nasasawa makinig sa mga problema ko at katangahan na din at the same time. Kahit nasa cafeteria at bus. Basta lahat ng bagay na iniiyakan ko alam nya. Mula sa misundertanding namin ni lorie at sa mga katangahan ko. Kaya i'm so blessed na makilala ko si JD. Si JD na kahit alam na umiiyak ka at galit ka sa mundo, sasabihin pa rin sayo na mali yan cnasabi mo at di dapat ganun. I remember pa nga one scenario xempre sobrang galit with this guy. sabi ko Bakit kaya nagiging masaya pa xa after ng lahat ng ginawa nya sakin, sabi ko wala xa karapatan maging masaya with matching iyak pa un at galit ha. At etong si dhen_7@yahoo.com, sabi sakin Kahit ano pa man ang ginawa nya sayo wala ka parin karapatan sabihin kung karapat dapat ba xang maging masaya or hindi. Since that day lalo ko napatunayan kung gano kabuti tao yan c jd kahit minsan eh feeling ko deadma ako sa kanya.
Un ung kwento ko nung mga panahon na nawawala ako sa clp, Happy ako everytime na sinasabi ni jd na marami daw ang hahanap sakin sa clp, or everytime na chat ako ng ka sfc ko and asking me na pumunta naman ako sa sfc. Pero kahit na anung convince nila di tlga ako napunta ang reason iba na sa dati, ngayon siguro nsanay na nlang ako di nagpapakita sa clp. Pero somehow gusto ko pa din pumunta, kaya nga nung cnabi ni lorie mag sponsor ako sa food since xa ang head ng food com sabi sa talk 4 ako pag iisponsor, at sabi ko kami ni jd kahit di paman lang alam ni JD na sponsor pala xa nun (ahahha nag decision na ko para kay JD). Ung nga cnabi ko na kay JD. Siguro mga talk 1 palang nun na sabi ko sa sarili sa talk 4 pupunta ko sa CLP. Pero as times goes by parang ayoko na din. Sabi ko bigay ko nalang kay lorie.
Eto na nga talk 4 na. Nag text si lorie... Ok lang ba puto na lang ung sa food mamaya. Patay naisip ko ay oo nga pala maya na un. Eh wala ako pera buti nalang may pera ako kay lorie kaya ayun nalang kwuits na kami. At tsaka tinext ko xa gusto mo ba punta kami jan ni JD para tulungan ka namin at ang napahabang reply ni lorie kayo bahala ba or kayo (basta ganun nakalimutan ko na eh.) Kaya ayun tinawagan ko si JD, nung una nag aalangan pa ko dahil naisip ko baka sabay sila ni LHEN kaya baka di xa pumayag, kasi lagi sila sabay pag may clp. Pero tinawagan ko nga xa at pumayag xa, so naisip ko nalang mag out ng 5 since wala naman ako maxado ginagawa.
At eto na ng 5 na, sabi ko xempre sa utak lang Abat't dipa ko tinetext ni JD, nakalimutan nya ba na sabay ako sa kanya. Kaya ayun tinawagan ko xa ulit kasi mainipin ako. auko maxado nag iintay ehehe isa un sa napadami kong bad traits...
Un nga nga pumunta kami nila lorie at xempre namili pa kami nila lorie sa guada. Sabi nya ni JD . Aba lorie gingawa mo lang ata pasyalang and Guada ah. At ayun na nga namili kami. So lorie nakagulat pa nga ang bigla nalang nagbibigay ng pera sa nakatambay sa palengke. Sabi ko tuloy minsan nga matambay dito at akoy mabigyan mo din ng pera. Actually bayad nya ata un sa bigas ewan ko, basta malaman bayad nya un.
ayun lakad sige lakad ng lakad feeling ko nakakaraning na kami sa quiapo. Hanggang sabi ni JD papunta na ata tayo taguig ah sabay sabi kay lorie. At bakit pati naman dito nakakarating ka?. Pero infairness napakalayo nga nun binilan ni lorie ng puto. Ewan ko nga ba dun at nakakarating dun.
Kaya nga eto na tapos na pamimili, bumalik na kanila lorie, Tanung sila kung punta ako sabi ko hindi. At aun nga naligo pa si lorie habang niluluto ni eloy ung hotdog at tulad ng dati tagal namin naghintay kay lorie, nag jacuzzi pa ata... ehehe at c jd habang kausap ko at cnasabi ko nga na wag nalang ako muna punta clp, kaya napag decisionan namin na sa talk 8 nalang ako punta clp. Pero pag dating ni lorie.Eto na nga...
Ako: di ako punta clp ha..
Lorie: HINDI (all caps tlga un).
Ako: hindi nga ako punta sa talk 8 na lang..
Lorie: HINDI
Ako: jd diba sa talk 8 nalang ako punta?
Lorie: HINDI (Sabay magkakatinginan kami ni JD)
JD: sa talk nalang nga xa punta.
Ako: akala nyo lang un, ngayon na kasi.
habang papunta sa trycicle
Lorie: Pumunta ka na kasi, nalulungkot ako dun at wala ako kausap.
Ako: (tahimik at napaisip)
Sa may trike
Lorie: SAKAY!!! (sakay naman ako parang pinaglitan ng nanay)
JD: (wala nasabi kungdi) Tapang ni bebe ngayon ah. ( at si lorie pangisingisi)
Hay at wala kami nagawa...
At habang nga papunta kami kinakabahan na ko na ewan ko. Nagtatalo ang isip ko kung punta pa ba ako or hindi. Pero xempre aun pumunta pa din ako...
Habang pababa ng trike kinakabahan pa ko kung baba ba ako or what. Un nga pag baba ko c kuya leo ang una ko nakita and he gave me a sweet smile. Kaya naisip ko siguro ok lang. At ayun na. feeling ko masaya sila na nakita ako but some of them parang dismayado na nakita ako ni tignan nga ako parang ayaw eh... heheh pero ok lang...
at un nga guess what... Nung nasa sa loob nako ng church napaiyak ako dahil ang kanya nila for that day ay TRULY HOME at habang kinakanta un napaiyak ako at sinabyan pa ni tolits ng hug sakin parang sobrang bless ako,,, at saya ng pakiramdam... Ayun kinkabahan pa din ako kaya hhumawak ako kay lorena.. Pero the feeling was unexplanable tlga...sarap tlga ng feeling being so close to god. At ayun na nga hinila nako ng nanay ko at inagaw na naman ang moment ko ahaha(Peace ate sheila, loveyou and thanks dahil dika nasasawa sa kamalditahan ko). At xempre nayaya nako sa HH na hindi naman pwedeng di ako pumunta...
Pero kahit kinabahan ako at napakatagal bago ako nakapunta...Saya padin tlga ng feeling na youre with your GOD, at kasama pa ung mga taong nagmamahal sayo kahit di mo pinapakita na mahalaga sila sayo. And of course with JD,LORIE at DUGAL...salamat
sa lahat ng naging msaya ng makita ako at sa mga nadismaya... ok lang un masaya naman ako eh...
wala c jd at mark eh... JD took the picture at c mark, aun late na naman...
TRULY HOME
You have called me by name and I followed You
My heart is in flame for I know I'm one of the few
Though unworthy I am
You gave me the chance
to be the best I can
For I was away and I was astray
but here I am standing before You
CHORUS:
I am home (back into your arms)
I am home (in the warmth of your love)
I lose my hold and You reach my hand
You held me up
I'm truly home
All for love
Ate cristy asked me if i know this song, that's why i looked for it at you tube. This song really really got me.
All for love a Father gave
For only love could make a way
All for love the heavens cried
For love was crucified
Oh how many times have I broken Your heart
But still You forgive
If only I ask
And how many times have You heard me pray
Draw near to me
Everything I need is You
My beginning, my forever
Everything I need is You
Let me sing all for love
I will join the angel song
Ever holy is the Lord
King of Glory
King of all
Oh how many times have I broken Your heart
But still You forgive
If only I ask
And how many times have You heard me pray
Draw near to me
Everything I need is You
My beginning, my forever
Everything I need is You (x2)
All for a love a Saviour prayed
Abba Father have Your way
Though they know not what they do
Let the Cross draw man to You
Everything I need is You
My beginning, my forever
Everything I need is You (x2)
-- diba we keep doing things that broke his heart but he never fails to forgive us.
Nice Talking...
Holyweek wew long weekend na naman saya nito...
xempre alam ko lahat excited dahil eto na ang time para makaalis sa mga stressfull na work at polusyon ng maynila.
At xempre isa na ako sa mga excited na un eheh.. San ba ako pupunta xempre wala kasi nga di ako pwedeng sumama kanila lorie sa batangas (kaiingit naman) pero ok na din at least makakasama ko si mama ng mahaba haba diba di tulad ng dati satsun lang minsan pa sunday lang. Kaso nasa laguna nga pala si kuya at ang balita ko mag papaswimming daw (wehhh di nga, hindi naman sa hindi naniniwala kaya nga lang knowing kuya alam ko hindi xa game sa mga ganun kasi nga di naman daw necessity un tulad nga ng lagi nya sinasabi, so masisi mo ba ko?) So ayun nga kailangan ko pumunta laguna dahil nandun si kuya so pano c nanay na nasa rizal, operation kumbinse, so kailangan ko pilitin si mama, na sa laguna na mag holyweek, ng sa ganun less work sakin, bakit less work xempre kung kasama ko si mama sa laguna at si jeco diko na si mama iisipin at pwede nako di umuwi ng rizal (diba tamad lang pala). Pero sad to say ako'y sawi at ayaw talga ni mama kaya ayun kami kami nalng nila ang pumunta sa laguna. ay pati pala si cir at ikew kasama ko pinilitko sila eh buti pa sila mabilis pilitin...
aun Pagkakita kay kuya kwentuhan marathon to xempre sabi nga ni mommy ( ay salamat two days nako puyat sa kwento ng kuya mo), ako naman gusto ko tlga kakwentuhan si kuya kasi feeling ko pag kakwentuhan ko xa i'm super close to god. Xempre unang gabi ng kwentuhan namin about business, di nyo natatanung gusto kasi ni kuya mag real estate, kaya aun about sa rich dad poor dad ang topic namin, na nakakatuwa naman tlga dahil ang dami ko natutuhan, Kaso eto na nga may tanung si kuya.
Define assets and liabilities???
Anu daw assets and liabilities? Xempre tintanung kami isa isa... at feeling ko may exam ako sa kaba, bakit kamo kasi diko mahagilap kung pano explain un at bigla ko tuloy naalala ang engineering economy ko na subject... At ayun na nga sumagot na kami tatlo at feeling ko ha ako ang pinkamalayong sagot to the mere fact na ako ang pinakamatanda (hahaha).
Ang sagot nga pala at simple lang sa tagalog.
Assets : pag aari
liabilities : utang
Pero according to rich dad poor dad book...
An asset is something that puts money in my pocket.
A liability is something that takes money out of my pocket.
Oh diba, diko pa alam...
At ang constant namin topic GOD, at this time mejo nakakarelate na ko thanks sa SFC, in active nga ako now sa SFC kaya talking to kuya really gives me a lot, para akong nasa SFC may mga testimony, scriptures lahat, sarap ng feeling i miss my sfc family na tuloy. And also nag palitan kami ni kuya ng mga song binigyan ko xa hillsong collection at binigay nya ung mga wala ako. pati mga rick warren na audio book binigyan nya ko si rick warren mismo na babasa. Pati veggietales ang fireproof binigay nya din panuorin daw namin sad diko pa din napapanuod. The good thing talking kuya about GOD kitang kitamo tlga sa lahat the way he talks, he moves parang lahat according sa gusto ni GOD. Sarap tlga ng feeling being with him, feeling too close to god. At isa sila kuya ng ta tithing tlga sila...Sarap ng feeling ng kapatid na tulad nya.
Thanks kuya...
mr. anilag
Mr. Anilag - it is a Beauty Pageants for Men held during Anilag Festival in Sta. Cruz Laguna.
Anilag - Ani ng Laguna
Kung tinatanung nyo bakit ko dinefine ung Mr. Anilag at Anilag wala lang baka kasi tanung nyo pa di sinagot ko na bago pa lang nyo tanung. Nanuod kasi ako ng Mr. Anilag hindi dahil sa gusto ko makakita ng gwapo dahil sa totoo lang karamihan naman ng sumasali sa ganun ay di naman talaga gwapo malakas lang tlga ang tiwala sa sarili which is a good factor naman diba. Ayun kaya nga ako nanuod nun kasi nga kasali ung pamangkin ko (biruin mo un may pamangkin na ko ganun katanda, tanda ko na talaga). Supposed to be kasi celebration ng birthday ni mommy un kasi bday nya so dahil proud lola xa the day before her bday cnelebrate nya na ung bday nya too bad for me kasi di ako pwede nun dahil may lakad ako ng saturday pupunta ako sa wedding expo (hindi pa po ako pasasakal cnamahan lang namin ni eline c lulu na xang ikakasal). so ayun nga di hindi na naman ako kasali sa celebration (huhuhu). 10 pm na ata ako nakauwi ng laguna nun kasi 3pm na kami nakapunta sa wedding expo (at ang masasabi ko lang masarap pakasal pang maraming pera at xempre mahal mo ung pakakasalan para di sakalan ang maganap), dahil 10 pm na nga nasa Mr. Anilag na nga cla mommy kaya nga humbol naman ako.
Ok naman sarap ng feeling manuod ng Mr. Anilag lalo na pamangkin mo kasali (hahaha proud tita din pala) Pero wala ng sasarap at sasaya ang feeling higit sa mga bading na naglipana dun bakit kamo xempre naman may swim wear competition din kaya di naturalesa naka swimming trunks ang mga contestant kaya aun mabibingi ka sa sigaw ng mga bading.
So aun nga everytime na nephew ko ang rarampa todo sigaw at pag tinatanung ng mga katabi pamangkin ko po. So aun na hindi naman xa tlgang formal na question and answer portion parang ganun lang. Eto nga ang tanung sa pamangkin ko.
Host: Sino ang inspirasyon mo sa pagsali sa contest na ito?
My nephew: Mga friends po kasi po dahil di nyo po naitatanong down po ako sa family ko(.
Host: Bakit naman?
My nephew: Mula bata pa lang ako eh broken family na ako.
Ayun kaming mga proud family ko nuh eh parang biglang nangliit. Tama naman xa at wala kami magagawa dun. At naiintindihan namin xa pero diko malaman pero gusto ko isigaw sa kanya..
Huwaat bakit ikaw lang ba ang broken family sa buong mundo, sa buong pilipinas, sa buong luzon, sa buong laguna, sa buong sta cruz.
Buti nga ikaw broken family lang eh. Eh ako nga diko kilala tatay ko eh.
Ang akin lang naman mas marami pang tao na mas grabe ang pinagdadaanan sayo kaya wag mong isipin un bagay na wala sayo dahil i'm sure maraming meron ka na wala ang iba.
be proud kung anu ka at meron ka.
Ako maraming wala ako at dumarating din sa panahon na naiisip ko kung anu un pero maisip ko lang kung anu ang meron ako ok na din.
Given a chance na papiliin kung sino ang magiging pamilya ko, dito pa din ako.
Hindi perpekto at mahirap at mahabang kwento kung anung pamilya meron ako, may makakaintindi meron din hindi. Basta ako proud ako sa family ko at mahal na mahal ko sila. Kaya kami ganito ngayon ay dahil un sa mga hirap na pinag daanan nila. Kaya kahit ano at kahit mali pa ang ginawa nila nuon proud pa din ako. Mahal ko pa din sila.
loveyou lola...
loveyou mommy...
loveyou mama...
loveyou papa...
loveyou mga kapatid ko...
loveyou mga pinsan ko...
loveyou mga tito at tita ko...
loveyou mga pamangkin...
important folder daw...
Nagbabasa ako ng mga forum dahil may problema ako sa consecutive days sa oracle.
Jurie: may code project ka??
Mhonzh: Meron ako nyan dinedelete ko nga agad eh.( sabay hanap sa email ng password at username na usually eh nasa folder named important.).
aun sa akin pag hahanap nakita ko na may wordpress account pala ko (di na lam sa lahat kasi nag gagwa ng account :) ) at aun na nga inopen ko ung blog ko sa wordpress kung may alam sa hula ko wala. Mali pala ako meron naman kahit isa at eto nga yon.
I am me. In all the world, there is no one exactly like me. There are persons who have someone like me, but no one adds up exactly me. Therefore, everything that comes out of me isauthentically mine because Ialone choose it. I own everything about me: my body including everything it does; my mind including all its thoughts and ideas; my eyes including the images of all they behold; my feelings whatever they may be. anger, joy,frustration, love, disappointment, excitement; my mouth and all the words that come of it polite, sweet or rough, correct or incorrect; my voice loud or soft. And all my actions, whether they be to others or to myself. I own my fantasies, my dreams, my hopes, and my fears. I own all of my triumphs and successes, all my failures and mistake. Because I own of all of me, I can become intimately acquainted with me. By doing so, I can love me and be friendly with me in all parts. I can then make it possible for all of me
to work in best interests. I know there are aspects about myself that puzzle me, and other aspects that I do not know. But as long as I am friendly and loving to my self, I can courageously and hopefully look for solutions to the puzzles and or ways to find out more about me.
- anyway baka magulatkayo na na nakagawa ako ng ganyan, xempre hindi nabasa ko lang yan dati sa manila bulletin at aun na naging paborito ko ilagay sa about me, diko na din kasi alam kung sino sumulat. Hala Plagiarism un diba...eh diko na nga po alam kung sino gumawa nabasa ko lang sa manila bulletin..diko naman cnabi na ko ang gumawa diba...
Xa nga pala share ko na din eto nga pla un nireresearch ko sa forum na guto ko gawin.
TSDATE
04/10/2010
02/11/2010
03/11/2010
04/11/2010
08/11/2010
i need the ts date to be like this
04/10/2010
02/11/2010 - 04/11/2010
08/11/2010
baka may nakakaalam huhu :(
Something to share...
I was browsing my fb account and this post of my office mate entitled "SOMETHING TO SHARE" catches my attention. Since my hint na ko na baka mga inspirational stories to kaya ayun (right click open link in new tab). So eto na sila i always want them tobe read by others and be inspired.
" Black and Gold Boxes "
I have in my hands two boxes
Which God gave me to hold
He said, "Put all your sorrows in the black,
And all your joys in the gold."
I heeded his words, and in the two boxes
Both my joys and sorrows I store
But though the gold became heavier each day
The black was as light as before.
With curiosity, I opened the black
I wanted to find out why
And I saw, in the base of the box, a hole
Which my sorrows had fallen out by.
I showed the hole to God, and mused aloud,
"I wonder where my sorrows could be."
He smiled a gentle smile at me.
"My child, they're all here with me."
I asked, "God, why give me the boxes,
"Why the gold, and the black with the hole?"
"My child, the gold is for you to count your blessings,
the black is for you to let go."
- sometimes kahit na alam nating sobrang bless tayo, we tend to dwell sa mga bagay na dapat eh ni lelet go na natin and forget to count all the blessing that we have.
"What you sow ... is what you reap.."
If you plant honesty, you will reap trust.
If you plant goodness, you will reap friends.
If you plant humility, you will reap greatness.
If you plant perseverance, you will reap victory.
If you plant consideration, you will reap harmony.
If you plant hard work, you will reap success.
If you plant forgiveness, you will reap reconciliation.
If you plant openness, you will reap intimacy.
If you plant patience, you will reap improvements.
If you plant faith, you will reap miracles.
But..............
If you plant dishonesty, you will reap distrust.
If you plant selfishness, you will reap loneliness.
If you plant pride, you will reap destruction.
If you plant envy, you will reap trouble.
If you plant laziness, you will reap stagnation.
If you plant bitterness, you will reap isolation.
If you plant greed, you will reap loss.
If you plant gossip, you will reap enemies.
If you plant worries, you will reap wrinkles
If you plant sin, you will reap guilt.
So be careful what you plant now, It will determine what you will reap tomorrow, The seeds you now scatter, Will make life worse or better, your life or the ones who will come after. Yes, someday, you will enjoy the fruits, or you will pay for the choices you plant today.
- tama diba kung anung itinanim un ang aanihin, pero madalas kahit alam na natin ang dapat ntin gawin we tend to do parin ung mga bagay na di dapat ginagawa, siguro matigas lang talaga ulo natin, or kahit ayaw na natin gawin may mga sitwasyon na di maiwasan...
Some things are beyond planning.
And life doesn't always turn out as planned.
You don't plan for a broken heart.
You don't plan for a failed business venture.
You don't plan for an adulterous husband.
or a wife who wants you out of her life.
You don't plan for an autistic child.
You don't plan for spinsterhood.
You don't plan for a lump in your breast.
You plan to be young forever.
You plan to climb the corporate ladder.
You plan to be rich and powerful.
You plan to be acclaimed and successful.
You plan to conquer the universe.
You plan to fall in love - and be loved forever.
You don't plan to be sad.
You don't plan to be hurt.
You don't plan to be broke.
You don't plan to be betrayed.
You don't plan to be alone in this world
You plan to be happy. You don't plan to be shattered.
Sometimes if you work hard enough, you can get what you want. But MOST times, what you want and what you get are two different things.
We, mortals, plan. But so does God in the heavens.
Sometimes, it is difficult to understand God's plans especially when His plans are not in consonance with ours.
Often, when God sends us crisis, we turn to Him in anger. True, we cannot choose the cross That God wishes us to carry, but we can carry that cross with courage knowing that God will never abandon us nor send something we cannot cope with.
Sometimes, God breaks our spirit to save our soul.
Sometimes, He breaks our heart to make us whole.
Sometimes, God allows pain so we can be stronger.
Sometimes, God sends us failure so we can be humble.
Sometimes, God allows illness so we can take better care of ourselves. Sometimes, God takes everything away from us so we can learn the value Of everything He gave us.
Make plans, but understand that we live by God's grace.
Nothing is Wasted
Life can be full of ups and downs, twists and turns. We've all had to face challenges and difficulties. But did you know that everything you've been through up until now is getting you prepared for what God is going to do in your future? Nothing in your life has been wasted. Every disappointment, every setback, every person that did you wrong, every lonely night, God is going to turn around and use for your good!
During the difficult times, we grow and mature. That's when our faith is stretched and our character is developed. God didn't send that hardship, but He'll use it to get you prepared for your next step. Those adversities will help make you and mold you into the person you are called to be.
You may be experiencing tough times today, but remember, nothing is ever wasted. Have the attitude that says, "This is a new day. Things are shifting in my favor. This difficulty is not going to stop me. It's going to promote me. It was meant to bring me down, but I know the truth; God is going to use it to lift me up and lead me into victory all the days of my life."
PNE
Sobrang fan talaga ako ng parokya ni edgar since highschool pa or elementary. I always love parokya even malilimutin ako at diko memorize ang lahat ng song nila...Basta when in comes to band PNE talaga ako. I know dika ma sstarstruck sa kanila na parang c bamboo. Lagi nga sinasabi ng nanay ko "puro ka parokya eh pangit naman nyan" kasi she's refering to chito miranda the vocalist. Eh ang lagi ko sagot di kaya...Di naman talaga pangit si chito miranda kaso lang kung kay bamboo mo talaga xa ikukumpara natural magkaiba sila diba??? Basta ako kahit ano pa sabihin nila PNE parin
Nakwento lang kasi gusto ko i share kung gano lang ako ka adik sa PNE (pero di naman talaga masyado), kwento ko lang kasi di talaga ako pinatulog ni chito ng ilang araw ahahah (di daw adik oh). Di ko naman sila maxado naiisip lalo na mejo matagal na sila walang album. Pero PNE lang talaga binibili na orig na cd (ehehe kakahiya). Na awaken lang ulit ang pagka adik ko sa kanila
since niyaya ako ng kapatid ko manuod ng concert sa ust na kasama ang parokya ayun habang nakikita ko sila sa side ng stage di mawala sa isip ko kung pano ako makakapag papicture kasama sila or makausap man lang si chito. Honestly nakita ko na naman sila ng super close nahug ko na
nga sila chito sad lang lowbat ung phone ko nun kaya wala kami pix huhuhu.
Nalaman ko nga sa twitter na may gig daw ang parokya sa edsa central eh since i stay at mandaluyong di naisip ko sobrang lapit kaya di pwedeng di ako pumunta. Aun nga pumasok ako ng 7am
para makapag out ng 4pm so early ako sa gig ng parokya at ng makapwesto sa unahan. Pero before that day naisip ko ng wag nalang pumunta since kakakita ko lang naman sa kanila. Pero habang nasa boarding house ako at nakahiga aun naiiyak ako dahil naiisip ko ang lapit lang ng parokya di ko pa mapuntahan. Wala kasi ako makasama dahil ayaw ni eboy at pagod daw kaya aun kunwari ok lang sakin pero di ako nakatiis nagalit na tlga ako sa kanya kaya aun ang ending di pumunta din kami (yehey). Nung sugarfree na ang tumutugtog ayun nakapag decide na ko na ok na siguro umuwi na kami kasi nakakaawa si eboy 7am pa pasok. Kasi nga sabi ng vocalist ng Sugarfree may itchiworms pa daw at moonstar 88 kaya so i assume last na naman ang PNE kaya naisip ko uwi nalang pero when we're about to go sabi next na daw ang parokya kaya aun pumunta na agad ako sa unahan...At aun na nga PNE na at pinasaya ng PNE ang aking gabi lalo na ng nginitian ako ni chito siguro sa sobrang lakas ng sigaw at todo kaway ko sa kanya...wahahah sarap ng feeling till now may hang over parin ako sa PNE at dahil nga sa kaadikan diko xa tinatantanan hanggang di nga ako inaadd sa FB aahah.....at friend ko na c chito sa fb now, xa pa ang nag add sakin...saya talaga...
Love parokya tlga...
Sino ako!!!
